Усмонли салтанат раҳбари Фотиҳ Султон Меҳметхон даврида бир мусулмон бир неча кун айланиб ҳам йиллик закотини бера оладиган бир фақир кишини қидириб тополмади. Шундан сўнг закотнинг қийматига тенг пулни бир ҳамёнга солиб, Жағалўғлидаги бир дарахтга осиб қўйди ва устига: «Мусулмон биродарим, шунча излаганимга қарамай, юртимизда закотни беришим мумкин бўлган кишини тополмадим. Агар муҳтож бўлсанг, ҳеч иккиланмай шуни ол», деб ёзди. Аммо ҳамён уч ойгача ўша дарахтда осилганича қолиб кетди. (“Altinoluk” журнали, Истанбул, 1994 йил, 94-сон).
Закот берувчининг ҳимматигаю олувчининг қаноатига тасанно бўлсин!
